Emerytura cywilna obok emerytury wojskowej
Sąd Najwyższy otworzył drogę wojskowym, którzy służbę rozpoczęli przed 1 stycznia 1999 r. do uzyskiwania dwóch świadczeń emerytalnych. Może się okazać, że wyrok Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2019 r. (sygn. akt I UK 426/17) będzie dla nich przełomowy. Ale zacznijmy wszystko od początku.
Przed wyrokiem SN z 24 stycznia 2019 r.
Do tej pory uznawano, że wszystko zależy od chwili rozpoczęcia służby. W przypadku osób, które rozpoczęły służbę przed 1 stycznia 1999 r. przyjmowano, że mogą oni pobierać tylko jedno świadczenie – wojskowe lub cywilne (art. 95 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS). W takim przypadku przyznawano świadczenie wyższe lub to, które zostało wybrane przez samego zainteresowanego.
Takie osoby, które uzyskały emeryturę wojskową, a następnie pracowały „w cywilu” i płaciły składki ZUS, mogły doliczyć okres zatrudnienia do emerytury wojskowej. Od okresu zatrudnienia zależy bowiem wysokość świadczenia. Jest jednak jedno „ale”. Doliczeń nie można dokonywać w nieskończoność.
Okresy zatrudnienia mogą być bowiem doliczone do emerytury, jeżeli podstawa wymiaru jest mniejsza niż 75%. Kwota emerytury wojskowej nie może bowiem przekroczyć 75% podstawy wymiaru (a więc zasadniczo uposażenia w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej).
Natomiast w przypadku żołnierzy, którzy zostali powołani do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r. emerytura wojskowa wynosi 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby i jest zwiększana za dalsze lata służby, ale również za inne okresy składkowe lub nieskładkowe przed służbą lub po jej zakończeniu.
W ich jednak wypadku, dopuszczono wprost możliwość pobierania dwóch świadczeń – zarówno emerytury wojskowej, jak i emerytury z FUS (oczywiście po spełnieniu odpowiednich wymagań).
Co jest w wyroku Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2019 r.
Jeden z żołnierzy służył 25 lat w wojskach lotniczych. Służbę zakończył w 1990 roku i rozpoczął pracę jako pracownik cywilny. Praca ta trwała kolejne 23 lata, a więc przez cały ten czas płacił składki ZUS, w tym składkę emerytalną. Na swoim subkoncie ZUS uzbierał niebagatelną kwotę 350 tys. złotych. Gdy osiągnął powszechny wiek emerytalny zwrócił się do ZUS o przyznanie prawa do emerytury. Otrzymał decyzję ustalającą wysokość świadczenia na 1.800 zł miesięcznie, ale z zawieszeniem (czyli „odmową wypłaty”) z uwagi na to, że pobiera już emeryturę wojskową.
Wojskowy nie zgodził się z taką decyzją ZUS-u i odwołał się do Sądu. Natomiast Sądy obu instancji przyznały rację ZUS – z uwagi na zbieg świadczeń, w ich ocenie nie można było przyznać mu dodatkowo emerytury cywilnej. Udał się więc do Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu II instancji i stwierdził przy tym, że w sprawie doszło do nierównego traktowania i naruszenia art. 32 Konstytucji RP. Wojskowy pobierał bowiem emeryturę wojskową w maksymalnej dopuszczalnej wysokości, a więc 75% podstawy wymiaru (ostatniego uposażenia). Z uwagi na to nie mógł doliczyć stażu cywilnego do swojej emerytury wojskowej. 23 lata pracy cywilnej i odprowadzania składek w żaden sposób nie wpływały na wysokość pobieranego przez niego świadczenia.
Sąd Najwyższy stwierdził więc, że jego sytuacja jest taka sama, jak osób przyjętych do służby po 1 stycznia 1999 r., a jednak jest traktowany inaczej. Nie ma bowiem możliwości uzyskania dodatkowego świadczenia – w przeciwieństwie do kolegów, którzy rozpoczęli służbę później.
Jak będzie po wyroku SN
Sprawą teraz ponownie zajmie się Sąd Apelacyjny w Łodzi. Wydaje się jednak, że po wyroku kasatoryjnym SN nie będzie mógł odmówić wypłaty wojskowemu emerytury cywilnej obok emerytury wojskowej.
Ten wyrok może mieć duże znaczenie również dla innych ubezpieczonych w podobnej sytuacji, a więc gdy ich emerytura wojskowa nie może być już zwiększona, a odprowadzają składki ZUS.
Nie dotyczy to wyłącznie żołnierzy, ale również policjantów czy innych służb mundurowych – funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej.
Czy dobrze rozumiem, że jako były funkcjonariusz Policji (60 lat), który ma maksymalną emeryturę policyjną i aktualnie dalej pracuję w cywilu (na emeryturze policyjnej) w oparciu o umowę o pracę (w całości oskładkowaną) będę miał możliwość uzyskania emerytury także z ZUS wyliczonej w oparciu o składki, które zapłaciłem z tytułu pracy jeszcze przed służbą w Policji i bezpośrednio po niej (łącznie ok. 15 lat pracy poza służbą) z chwilą, gdy ukończę 65 rok życia.
Pozdrawiam,
Panie Janku, istnieje taka szansa. Zależy też od tego czy był Pan przyjęty do służby przed 1 stycznia 1999 r.
Dziękuję za pozytywną informację.
Pozdrawiam serdecznie,
Służbę rozpocząłem 1991r. przesłużyłem 20 lat otrzymałem pełną emeryturę 75% . Jeżeli zaczął bym pracę z odprowadzanymi składkami do ZUS to czy są szanse ,że po ukończeniu 65 lat mógłbym otrzymywać dodatkowo cząstkową emeryturę z ZUS. Obecnie mam 49 lat
Dzień dobry!
Służbę rozpocząłem w 1978 r. i po 25 latach otrzymałem emeryturę w wys. 69,4% podstawy wymiaru. Od dnia 01.06.2003 r. pracuję w pełnym wymiarze czasu pracy z odprowadzanymi składkami ZUS (administracja publiczna w związku Art. 119 ust. 1. ustawy o służbie żołnierzy zawodowych “Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 3, 8, pkt 9 lit. b i pkt 10 oraz art. 112 ust. 1 pkt 3-5, który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej przez dziesięć lat, ze względu na szczególny charakter wykształcenia, doświadczenia wojskowego i wiedzy specjalistycznej, korzysta z pierwszeństwa w zatrudnieniu na stanowiskach związanych z obronnością kraju w administracji publicznej”).
Będąc zaliczony do 3 grypy inwalidzkiej po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej na mój wniosek WBE doliczyło mi 6 lat pracy w cywilu i obecnie pobieram 75 % emerytury wojskowej
Czy po ukończeniu 65 lat(mam 61 lata) będę posiadał uprawnienia do otrzymania emerytury z powszechnego systemu ubezpieczeń.
Jestem absolwentem deblinskiej szkoly lotniczej i po 20 latach zawodowej slozby wojskowej przeszedlem na emeryture. Nastepnie w 1992r. podjalem umowe o prace w pelnym wymiarze na patrolowanie gazociagow wys. cisniena z powietrza z uzyciem s-ca. W tym roku minelo 27 lat nieprzerwanej pracy. W powietrzu spedzilem ponad 12tys. godzin.Gdy osiagnalem wiek emerytalny wystapilem do ZUS o emeryture, ktora mi przyznano lecz jednoczesnie zawieszajac wyplate. Mam dwie legitymacje rencisty z jedna wyplate. AMBER GOLD-bank za taka praktyke “siedzi w wiezieniu” a ZUS wyposazony w ustawe jest bezkarny. Moje wypracowane 400tys. zl. za 27 lat patrolowania gazociagow ,jest jak w ruskim banku” nie przepada i wybrac nie mozna” Nie chce zadnego “+”domagam sie wyplaty emerytury, ktora ZUZ corocznym pismem minie informowal o wielkosci zgromadzonego kapitalu i prognozowanej emerytury. To jest Prawo i Sprawiedliwosc.
Informacja o możliwości połączenia uprawnień emerytalnych, wojskowej i cywilnej podniosła mnie na duchu. Do służby wojskowej wstąpiłem w 1965r., a zwolniony na stan zdrowia w 1989r. Według decyzji WBE i ZUS-u przysługuje mi po ok. 2050zł.
Czyli o jedną emeryturę jestem okradany. Pisma do Prezesa Prawa i Sprawiedliwości /bez odpowiedzi/, Prezesa Rady Ministrów nie dają rezultatu. Bardzo proszę o internetową informację co do dalszych rozstrzygnięć. Pozdrawiam Posłuszny
Każdemu mundurowemu który pracował na umowę o pracę, skończy 65 lat, ZUS przyzna mu emeryturę, jednocześnie ją zawieszając.Nawet jeśli sprawa trafi do Sądu Ubezpieczeń Społecznych, to i tak tego mundurowy nie wygra. Obojętne, czy poprzednie rządy, czy obecny, tak samo traktują mundurowych emerytów jako źródło dochodu.To jest po prostu mafijny układ okradania emerytów mundurowych.W sumie nawet wolałbym mafię, jest bardziej sprawiedliwa.
Sprawę wojskowego w dniu 19 czerwca 2019 r rozpatrywał Sąd Apelacyjny w ŁODZI za sygn. akt III AUA 333/18. Może ktoś ma możliwości uzyskania informacji jaka jest treść orzeczenia w tej sprawie
Niestety jeszcze nie jest nigdzie opublikowany. Będziemy sprawdzać.
Udało mi się uzyskać wyrok III AUa 333/18, ale to niestety nie ta sprawa. Czy ktoś zna dobrą sygnaturę?
Tutaj musi być interwencja ustawodawcy. Ale poprawka w przepisach prawa będzie kosztowała słono budżet państwa. Już teraz państwo dokłada rocznie do ZUS-u 52 mld zł. W przypadku uznania słusznego prawa emerytów wojskowych do emerytury cywilnej, budżet państwa będzie musiał wydatkować na ten cel ok. 5 mld zł. Jak zachowa się ustawodawca? Ustawodawca na pewno nie będzie mógł zaprzeczyć Konstytucji RP.
Najbardziej sprawiedliwym rozwiązaniem byłoby przyjęcie takiego samego rozwiązania jak w cywilu ,czyli zniesienie 75% spłaszczenia emerytury wojskowej i doliczanie do niej cywilnych lat pracy po 1,3% za każdy rok pracy w cywilu.
Na tym rozwiązaniu wszyscy by zyskali , a szczególnie ZUS bo emeryci wojskowi nie byliby już zainteresowani pracą na czarno .
Sprawa IIIAUA 333/18 będzie rozpatrywana 30.07 2019
Jaki orzekł Sąd dziś w tej sprawie, (Sygnatura:III AUa 333/18)
Panie Marku, mam wyrok III AUa 333/18, ale to nie jest ta sprawa. Skąd ta sygnatura?
Dzień dobry,
Taką sygnaturę podał mi kolega z Łodzi, który interesuje się tą sprawą .
Wiem ,że kasacja dotyczyła wyroku Sądu Apelacyjnego w łodzi o sygnaturze III AUa 471/16
Nie wiem czy powtórne rozpatrzenie sprawy dostaje nową sygnaturę .
Będę próbował się dowiedzieć i dam Pani znać. Pozdrawiam Marek
Panie Marku, wystąpiłam o dostęp do informacji publicznej do SA w Łodzi i okazuje się, że wyrok jeszcze nie zapadł. Była rozprawa 19 czerwca i odroczono bez terminu.
Marek
Jak interpretować wyrok SN426/17. Czy emeryci wojskowi ,którzy doliczyli sobie kilka lat cywilnych do75% ,ale tych lat cywilnych mieli na tyle dużo ,że wypracowały one 2 cywilną emeryturę ,będą mogli tą emeryturę pobierać
Proszę, kto zna wyrok sadu apelacyjnego ?? Może link – dzięki.
P.s. Brawo dla kolegi Pilota.
Niestety jeszcze nigdzie nie jest dostępny on-line.
Niestety wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi jeszcze nie zapadł.
Proszę państwa ale najciekawsze jest to że załóżmy osoba wojskowa która odeszła z wojska nie nabywając tych wyimaginowanych 75% do pełnej emerytury a przykładowo 50 % ma mozliwość doliczenia sobie lat wypracowanych w cywilu w odpowiednim przeliczniku do tych 75 %. I TERAZ NAJCIEKAWSZE-po doliczeniu tych lat osoba taka staje się człowiekiem do bicia a dlaczego-dlatego ,że pracując dalej gdzie odkładane są srodki na ubezpieczenie społeczne wynikające z tej pracy jeśli nawet przekroczy wiek 65 lat i bedzie miała wymagalne lata pracy w cywilu do otrzymania drugiej słusznie wypracowanej emerytury NIGDY JEJ NIE OTRZYMA ponieważ w jakims okresie czasu prędzej doliczyla sobie częśc lat w cywilu do osiągnięcia z 50% emerytury do 75%-czyli do pełnego wymiaru w wojsku. To jest rażący i dyskryminujące. Nikt z parlamentarzystów nie wpadł na prosty pomysł. Skoro osoba cywilna nie wojskowa pobierajac emeryture pracuje dalej to po każdym roku kalendarzowym ma prawo do wystapienia do ZUS o podwyższenie swojej emerytury średnio za rok pracy o około 7-8%. Zus tłumaczy sie tym ,że nie może podnieść osobie wojskowej pracujacej nadal jej emerytury wojskowej ponieważ to jest inny resort. NO ok ale przecież taka osoba mundurowa pracuje dalej i odprowadza składki emerytalno rentowe. Zus powinien zwolnic takie osoby ze składek emerytalno rentowych skoro osoba taka nigdy z tego nie skorzysta, lub wypłacać dodatek do emerytury wojskowej z organu ZuS a wysokośc tego dodatku uwarunkować procentowo do wysokości srodków zgromadzonych na koncie danej osoby. To jest specyficzna sytuacja kiedy osoba mundurowa część swoich lat pracy z cywila doliczyła do lat pracy w wojsku by osiagnąc te 75 % i dalej pracuje nie mając zadnych szans na podwyższenie swojej emerytury lub uzyskanie drugiej z ZUZ nawet jak przepracuje dalej 30 lat. I tutaj jest ta dyskryminacja. Osoba cywilna ma prawo po kazdym roku podwyższać swoją emeryturę dla przykładu odchodząc na emeryture ma 1800 zł ale za 10 lat pracy dalej podwyzsza ja o 7%x10 lat=70% CZYLI PO 10 LATACH PRACY NA EMERYTURZE CYWILNEJ Z 1800 ZŁ ROBI SIE 1800ZŁ+1260=3060ZŁ nETTO. Sytuacja osoby mundurowej w opisanej scenerii powyzej pokazuje,że z taka samą emerytura pełną 75 % na ostatnio zajmowanym stanowisku w wysokosci 1800 zł po przepracowaniu 10 lat ona dalej bedzie wynosiła 1800 zł bez możliwosci jej podniesienia-bo przeciez to INNY RESORT.ZUS gdyby był uczciwy to powinien na wniosek takiej osoby nie zwiekszac emerytury Wojskowej a stworzyć dodatek do niej z puli ZUS obliczając jego dodatek uwarunkowany wielkościa zgromadzonych składek. Takie działanie było by sprawiedliwe nie dzielące ludzi na tych co mogą tak zrobic w swietle prawa i na tych co takiej mozliwości nie mają-KAZDY MA PRAWO DO RÓWNEGO TRAKTOWANIA.
W tej sytuacji pojawia się pytanie dlaczego nie została zakończona służba wojskowa .Różne są przecież przyczyny.
Na przykład służba wojskowa została przerwana z powodu choroby /renta/
Dokończenie służby wojskowej w sposób ,,cywilny” licząc 2 lata w cywilu za rok służby wojskowej ,nie powinno dyskwalifikować emeryta do cywilnej emerytury. Oczywiście lata wliczone do służby wojskowej nie mogą być powtórnie wliczone do cywilnej emerytury. Inaczej mówiąc technika wypracowania emerytury wojskowej
nie powinna być usprawiedliwionym kryterium różnicowania uprawnień do podwójnej emerytury.
Podany powyżej przykład stanowiłby również o dyskryminacji ze względu na stan zdrowia .
Może nasz kolega Pilot uchyli rąbka tajemnicy odnośnie wyroku?
Niestety wyrok jeszcze nie zapadł.
Kryterium różnicowania uprawnień emerytalnych poprzez możliwośc doliczenia lat cywilnych również jest kontrowersyjna..
Na przykład emeryt ,który ma podstawę wymiaru 74,9964 % i do pełnej 75% wysługi wojskowej zabrakło mu 0.0036% czyli 1 dzień i ten dzień musi sobie doliczyć z cywila ,co oznacza ,że wg. proponowanych przepisów traciłby prawo do 2 cywilnej emerytury. Doliczenie 1 dnia pracy w cywilu podnosi przeciętną emeryturę wojskową o 10 groszy. /po zaokrągleniu w dół do pełnego złotego ,,podwyżka ” wynosi 0 złotych/
W ten sposób za doliczenie do wojskowej emerytury z systemu ZUS de facto 0 zł , emeryt traci prawo do wypłacania cywilnej emerytury tzn . zawłaszczone zostają składki emerytalno-rentowe z co najmniej 25 lat pracy .
Z uposażenia w wysokości średniej krajowej łączna wysokość składek za 25lat wynosi 250 000 złotych !
Czy na tym ma polegać zasada wzajemności , zawarta w definicji ubezpieczenia społecznego ,którą podał TK.?
Oczywiście podałem tu wyjątkowy przypadek ,ale wyjątki obalają regułę.
Alek.
Pani Agato z ostatniego Pani komentarza z 27 sierpnia 2019 wynika, że pracujący emeryt wojskowy mający 34 lat pracy w cywilu z tego 9 lat pracy cywilnej zaliczone do emerytury wojskowej 75%, mający 25 lat pracy cywilnej jest pozbawiony prawa do emerytury cywilnej.
Pozdrawiam.
Poczytajcie proszę,
http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=1E03FC4F
Pozbawienie dyskryminowanej części emerytów /czy to ze względu na datę wstąpienia do służby wojskowej ,czy tez jak wskazuje SN ze względu na możliwości doliczania do służby lat cywilnych/
tłumaczone jest zasadą solidaryzmu społecznego. Pojawia się więc pytanie czy jest granica tego solidaryzmu? Czy emeryt ,który wypracował dwie emerytury np. po 1500zł musi jedną w ramach tego solidaryzmu oddać , a drugi emeryt może pobierać nieograniczenie wysoką emeryturę znacznie przekraczającą 10 000 ,ale ponieważ jest to tylko 1 emerytura zasada solidaryzmu nie działa.
Jest rzeczą oczywistą ,że o wysokosci uposażenia emerytalnego ,która powinna podlegać zasadzie solidaryzmu nie może decydowac ilośc emerytur , ale ustalona kwota graniczna powyżej której
1 czy też łącznie obie emerytury byłyby spłaszczane.
Ale widocznie nie ma dobrej woli ,aby naprawić wadliwe przepisy
Panie Ryszardzie przeczytałem i powiem tak: żaden bełkot urzędniczy mnie nie przekona, że nierówne = równe.
To dlatego w ramach tzw. solidaryzmu społecznego pracujący emeryt cywilny po 65 roku życia może sobie doliczać do emerytury przepracowane lata ( po 65 roku życia) i ją zwiększać a emeryt wojskowy nie może. MOŻE (MUSI) za to w ramach solidaryzmu społecznego dalej płacić składki, z których nic nie ma. To jest ten solidaryzm. To jest sprawiedliwe. Jeżeli emerytura z ZUS nam się nie należy to uprzejmie proszę o ZWROT zapłaconych składek, bo to są MOJE wypracowane pieniądze a nie państwowe bo socjalizm jakiś czas temu się skończył. Państwo – ZUS w tym momencie bezprawnie je zawłaszcza. Jak długo jeszcze emerytów mundurowych będzie można “doić” w majestacie Prawa? Czy prawo, które na to pozwala jest jeszcze prawem?
100% racji!
Zawłaszczone składki zostały przekazane w formie tzw.13 emerytury nie tylko emerytom o niskich
emeryturach ,ale również tym najbogatszym z emeryturami ,które znacznie przekraczają wysokość
uposażeń tych ,którym zawieszono 2 emeryturę.
Czy na tym ma polegać zasada solidaryzmu społecznego i zasada sprawiedliwości społecznej zagwarantowana w Konstytucji?
No cóż Panowie oficerowie, staropolskim obyczajem pobiadoliliśmy i … zapadła cisza. A po salomonowej decyzji sądu w Łodzi pewnie i Pani Agata nie ma dla nas nic pocieszającego skoro tzw. prawodawca czyli wszelkiej maści politycy maja nas …. Taaaak, murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść.
Panie Krzysztofie, jakiej decyzji w Łodzi? Z moich informacji wynika, że jeszcze żadna decyzja nie zapadła. Dla pocieszenia mogę jednak powiedzieć, że złożyliśmy kilka odwołań już i zobaczymy co na to powiedzą Sądy powszechne. Będę dawać znać.
Nie jestem prawnikiem i tak zrozumiałem Pani informację, że rozprawa odbyła się 19 czerwca i została odroczona bezterminowo. Pomyślałem, że to już koniec. Ale widać, że się pomyliłem i dobrze. Dziękuję za dobre informacje. Pozdrawiam.
Panie Krzysztofie, to jeszcze nie koniec 🙂
Dzień dobry
Pani Agato, znalazłem się w identycznej sytuacji. Pobieram emeryturę wojskową (pełną_75%) od 2004 roku. Po zakończeniu służby pracowałem jeszcze 9 lat odprowadzając składki na ZUS z których uzbierał się kapitał w wysokości 163.000 zł. W lipcu tego roku, po spełnieniu ustawowych wymagań wystąpiłem do ZUS o wypłatę należnego świadczenia. Zakład rentowy ZUS przyznał mi świadczenie, jednocześnie zawieszając je, nie podając podstawy prawnej zawieszenia. Oczywiście znałem wyrok SN sygn. Akt I UK 426/17 z dnia 24 stycznia 2019 roku. Odwołałem się od tej decyzji ZUS podnosząc zarzuty: wydania decyzji z naruszeniem art. 95 ust.2 ustawy z 17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS oraz braku podstawy prawnej zawieszenia wypłaty świadczenia. Na moje odwołanie ZUS podtrzymał swoją decyzję sprytnie pomijając moje zarzuty, a w zasadzie nie odnosząc się do nich. Na poparcie swojego stanowiska podał wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie – wyrok z dnia 21.03.2019 r. sygn. Akt III Aua 909/16. W odpowiedzi na pismo organu rentowego podtrzymałem swoje zarzuty, rozszerzając o wykładnię art. 95 ust. 2 przytoczoną przez SN. Teraz czekam na orzeczenie sądu , które odbędzie się w Słupsku 31 października 2019 r. Oczywiście poinformuję Panią i zainteresowanych na tym forum o jej wyniku. Pozdrawiam Marek19.
Dzień dobry,
Panie Marku, bardzo dziękuję za komentarz. Czekam również na informację co do orzeczenia Sądu w Słupsku. Wyrok SA w Szczecinie nie napawa optymizmem, ale z drugiej strony nie zostały tam poruszone kwestie, które zostały zawarte w wyroku SN (I UK 426/17), czyli wykładni przepisu art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych. Naruszenie tego przepisu nie było też zarzutem apelacji (bo apelacja była składana jeszcze przed wyrokiem SN).
Dzień dobry,
Pani Agato,
Szanowni Koledzy “po mundurze”,
30 lat służby wojskowej, emerytura 75 %, praca w “cywilu” 17 lat, w ZUS-ie ponad 240 tys., decyzja ZUS dot.emerytury negatywna.
Wniosłem sprawę do sądu we wrześniu br. (Wrocław). Panią oraz zainteresowanych poinformuję jak biegnie sprawa. Pozdrawiam.
Czekamy na informację.
Dzień dobry
Pani Agato, dziękuję za wsparcie i podpowiedź w sprawie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie. Mam takie samo zdanie. Pozdrawiam Marek19.
Swój komentarz zamieściłem już w jednym z tych artykułów z dnia 19.04.2019r.Zastanawiam się czy sprawiedliwości w przedmiotowej sprawie nie domagać się w sądach przy Unii Europejskiej, czy to indywidualnie czy grupowo. Jest to regulacja prawna wewnątrz państwowa, ale jest to również perfidne okradanie obywateli tego kraju, gdzie odprowadzane były składki na ZUS. Proszę o zajęcie stanowiska. Łącze pozdrowienia Posłuszny
Panie Stanisławie, w całości popieram Pana stanowisko. Myślę, ze jeżeli rozpoczynać bój w UE to grupowo, ale nie znam procedur prawniczych więc nie wiem czy jest to możliwe. Jeżeli tak, to jestem gotów przyłączyć się do tej grupy.
Poprośmy Panią Agatę Kicińską o możliwość poprowadzenia tej sprawy, o koszt i sprawy organizacyjne. Samo narzekanie jest bezcelowe. Interesuje mnie sposób pokrycia kosztów, dane adresowe zainteresowanych, niezbędne dokumenty. Czekamy na odzew. Łącze Pozdrowienia Posłuszny
Zgadzam się i jestem gotów dołączyć do grupy. Każdego z nas casus może być inny, wiec grup będzie kilka.
Zgadzam się z opiniami Panów Stanisława i Ryszarda , dlatego proponuję zorganizować spotkanie, celem omówienia sposobu dochodzenia emerytury z tytułu pracy w “cywilu” ( pytanie – gdzie i kiedy ?) Tylko wspólne działanie przy współpracy z Panią Agatą lub zespołem prawników może doprowadzić do oczekiwanego skutku.
Pozdrawiam Wiesław
Panie Wiesławie, nie widzę przeszkód 🙂
W tej sprawie będę miał rozprawę w SO Szczecin w dniu 22styczeń 2020r.O wyroku poinformuje.
Dzień dobry
Pani Agato dzisiaj odbyła się pierwsza rozprawa przed SO Sądem Pracy w Słupsku, trwała 15 minut. Na rozprawę nie przybył pełnomocnik organu rentowego, a szkoda bo miałem kilka pytań. Sąd umożliwił mi wygłoszenie “mowy tronowej ” tylko w niewielkiej części, cytuję tylko tą część wygłoszoną: “Wysoki Sądzie w pełni podtrzymuję moje zarzuty do organu rentowego zawarte w odwołaniu od decyzji emerytalnej.
Organ rentowy wydając decyzję nie przeanalizował
starannie przepisu art 95 ust. 2 ustawy o emeryturach z FUS,
artykuł ten jest przepisem szczególnym i określa wyjątek od zasady pobierania jednego świadczenia,
organ rentowy również pominął związaną z tym artykułem zasadę określoną w art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy.
Nadto, w zaskarżonej decyzji organ rentowy nie wskazał podstawy prawnej zawieszenia wypłaty świadczenia,
przez co uniemożliwił kontrolę zasadności rozstrzygnięcia, ani wyczerpująco nie uzasadnił swojego stanowiska.
Wysoki Sądzie, odnosząc się do stanowiska organu rentowego zawartego w piśmie procesowym z dnia 14 sierpnia 2019 roku sygnatura SOP 895/19, organ rentowy nie odniósł się merytorycznie do moich zarzutów, a dokładnie to pominął je”.
W tym momencie Sąd przerwał i przystąpił do zadawania pytań. Pytania były związane z wojskową wysługą emerytalną oraz wysługą cywilną. Ciekawostka : w czasie zadawanych pytań, gdy powiedziałem o art 95 ust . 2 Sąd Okręgowy powiedział, iż SN nie rozstrzygnął sprawy, na co szybko zareagowałem, że zgadzam się , ale wyłożył sposób postępowania.
Sąd postanowił: 1.- wystąpić do WBE o pełną moją dokumentację emerytalną w ciągu 14 dni,
2. nakazać Zus w Słupsku do ustosunkowania się do moich zarzutów oraz odniesienia się do orzeczenia Sądu Najwyższego z 24.01.2019 roku w sprawie art. 95 ust.2. w ciągu 14 dni.
O terminie następnej rozprawy zostanę powiadomiony.
Sądzę, iż sąd okręgowy wykonał zalecenia SN zawarte w orzeczeniu.
Pani Agato przepraszam, że tak szczegółowo relacjonuję przebieg sprawy, ale myślę również o moich kolegach w służbie, może się im to przyda. Wiem jak sprawa jest istotna dla nas emerytów wojskowych.
O kolejnej rozprawie poinformuję.
Pozdrawiam Marek19
Dzień dobry
Pani Agato dzisiaj odbyła się pierwsza rozprawa przed SO Sądem Pracy w Słupsku, trwała 15 minut. Na rozprawę nie przybył pełnomocnik organu rentowego, a szkoda bo miałem kilka pytań. Sąd umożliwił mi wygłoszenie \”mowy tronowej \” tylko w niewielkiej części, cytuję tylko tą część wygłoszoną: \”Wysoki Sądzie w pełni podtrzymuję moje zarzuty do organu rentowego zawarte w odwołaniu od decyzji emerytalnej.
Organ rentowy wydając decyzję nie przeanalizował
starannie przepisu art 95 ust. 2 ustawy o emeryturach z FUS,
artykuł ten jest przepisem szczególnym i określa wyjątek od zasady pobierania jednego świadczenia,
organ rentowy również pominął związaną z tym artykułem zasadę określoną w art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy.
Nadto, w zaskarżonej decyzji organ rentowy nie wskazał podstawy prawnej zawieszenia wypłaty świadczenia,
przez co uniemożliwił kontrolę zasadności rozstrzygnięcia, ani wyczerpująco nie uzasadnił swojego stanowiska.
Wysoki Sądzie, odnosząc się do stanowiska organu rentowego zawartego w piśmie procesowym z dnia 14 sierpnia 2019 roku sygnatura SOP 895/19, organ rentowy nie odniósł się merytorycznie do moich zarzutów, a dokładnie to pominął je\”.
W tym momencie Sąd przerwał i przystąpił do zadawania pytań. Pytania były związane z wojskową wysługą emerytalną oraz wysługą cywilną. Ciekawostka : w czasie zadawanych pytań, gdy powiedziałem o art 95 ust . 2 Sąd Okręgowy powiedział, iż SN nie rozstrzygnął sprawy, na co szybko zareagowałem, że zgadzam się , ale wyłożył sposób postępowania.
Sąd postanowił: 1.- wystąpić do WBE o pełną moją dokumentację emerytalną w ciągu 14 dni,
2. nakazać Zus w Słupsku do ustosunkowania się do moich zarzutów oraz odniesienia się do orzeczenia Sądu Najwyższego z 24.01.2019 roku w sprawie art. 95 ust.2. w ciągu 14 dni.
O terminie następnej rozprawy zostanę powiadomiony.
Sądzę, iż sąd okręgowy wykonał zalecenia SN zawarte w orzeczeniu.
Pani Agato przepraszam, że tak szczegółowo relacjonuję przebieg sprawy, ale myślę również o moich kolegach w służbie, może się im to przyda. Wiem jak sprawa jest istotna dla nas emerytów wojskowych.
O kolejnej rozprawie poinformuję.
Pozdrawiam Marek19
Panie Marku, dziękujemy za informacje i czekamy na ciąg dalszy.